İnsanların neyi nasıl yaptıkları hakkında aldıkları geribildirim, öğrenmeleri ve gelişmeleri için temel gerekliliktir. Geribildirim, işletmenin aynı ve farklı bölümlerinde çalışan kişilerin parçaların nasıl bir araya geldiğini, kendi faaliyetlerinin ve davranışlarının diğerlerini nasıl etkilediğini görmelerini sağlar. Çünkü geribildirim alınarak neden-sonuç ilişkisinin oluşturulmasına önem verilmesi insanlarda dinamik bir düşünce tarzı yaratır. Formel bir geribildirim sistemine esas olacak ölçütlerin ortak bir dil kullanılarak belirlenmesi, organizasyon üyelerinin hep birlikte kurumsal amaçlara ulaşmalarını sağlayacak ve harekete geçirecek net, belirgin fikirler üretilmesine yardımcı olur.
Geleneksel değerleme sistemlerinde geribildirim veren tek kaynak “nezaretçi, bir başka deyişle personelin ilk düzey yöneticisi”dir. Bu tür sistemlerde sistemin güvenirliğini zedeleyen ve amaca ulaşmayı engelleyen nitelikte hatalar meydana gelir ve en sık karşılaşılan hatalar değerlemeyi yapan kişiden kaynaklanır. Bu nedenle personelin sadece nezaretçisi tarafından değerlenmesi, onun gerçek performansını doğru bir şekilde yansıtmayabilir. Bu durumda çok kaynaklı değerlemelerin daha geçerli ve güvenilir geribildirim üretilmesi olasılığı yüksektir.
Tek kaynaklı değerlemenin pek çok sakıncası bulunmasına rağmen çok kaynaklı geribildirim sistemlerinde nezaretçinin önemli rolü korunmaktadır. Bu sistemde personelin emsalleri, astları, müşterileri, ekip arkadaşları gibi diğer kaynaklardan gelecek geribildirim nezaretçi değerlemesinin yerini almaz, tamamlayıcısı olarak hizmet eder. Nezaretçinin değerleme sonuçları ile davranışlarla ya da yetkinliklerle ilgili olarak elde edilen çok kaynaklı geribildirim harmanlanır. Böylece bireyler hem işlerini nasıl yaptıklarıyla (onların davranışları) hem de ne yaptıklarıyla (elde ettikleri sonuçlarla ya da çıktılarla) değerlenmiş olur. Elinizdeki bu kitap, çok kaynaklı geribildirim sistemlerine ilişkin kapsamlı bir içerik sunmaktadır. İyi okumalar dileriz.
